همراه با توسعه هنر خوشنویسی با خودکار، اهمیت آموزش حرفه ای و آکادمیک خوشنویسی با خودکار بیش از پیش نمابان گشته است.

هنر نوشتن از دیرباز در بین ایرانیان هنری بسیار مهم و ارزشمند بوده و ایرانیان در تاریخ جایگاهی والا برای زیبا نگاری و خوشنویسی قائل بوده اند.
در سده های اخیر هنر خوشنویسی به دلیل کاربرد آن در حفظ آثار ارزشمند مذهبی و فرهنگی و ادبی جایگاهی خاص در بین مردم ایران یافته و هنرمندان این عرصه از منزلت اجتماعی بسیار والایی در بین مردم برخوردار بوده اند.
در سالهای اخیر به دلیل پیدایش ابزارهای جدید نوشتاری از قبیل خودکار، خودنویس، روان نویس ها و انواع ابزار نوشتاری و گرافیکی دیگر، هنر خوشنویسی از قافله کاربرد پذیری جدا مانده و بیشتر مردم از داشتن دستخطی زیبا و خوانا محروم مانده اند.

این در جایی است که ایران بعنوان کشوری صاحب هنر و سبک در جهان شناخته می شود. و خوشنویسی ایرانی با خط “نستعلیق“و “شکسته نستعلیق” به عنوان عروس خطوط اسلامی در بین تمام هنرمندان عرصه خط در بالاتریم مرتبه زیبایی و کمال قرار دارد.
با نگاهی به سیر نفوذ ناخوانا نویسی در بین مردم و دقت در دلایل آن میتوان به موارد زیر رسید:

              ۱- نداشتن استعداد و جوهره ی خاص هنرمند شدن

متاسفانه سالیان زیادی است که اساتید و مربیان عرصه هنر، بخصوص خوشنویسی خواسته یا ناخواسته این باور نادرست را در بین مردم رواج داده اند.

امروزه میدانیم نقش استعداد در موفقیت هر فرد بسیار کم بوده و آنچه که نقش مهم و عمده را ایفا می کند، نحوه ی آموزش و میزان علاقه و سعی و تلاش هنرآموز است.

در واقع تحقیقات سالهای اخیر در زمینه آموزش خوشنویسی با خودکار نشان میدهد که تمام افراد استعداد و توانایی درک و آموختن هنر را دارند و هنر مانند علوم دیگر امری کاملا اکتسابی بوده و هر کس با هر توانایی، قابلیت فراگیری آن را دارد.

               ۲- ابزار و وسایل مربوط به خوشنویسی

یکی از دلایل عمده گرایش مردم به ابزارهای نوین نوشتاری، غیر کاربردی بودن و عدم دسترسی آسان به ابزار سنتی خوشنویسی است. تهیه و آماده سازی ابزارهای سنتی برای خوشنویسی گاه آنقدر سخت و زمانبر می شد که هنرآموز را از پرداختن به آن مأیوس میکرد. حتی پس از تهیه آن وسایل با وجود صرف وقت زیاد در یادگیری این هنر زیبا، از کابرد آن در دستنوشته های روزمره ناتوان بوده و در حد چند بیت شعر در گوشه اتاق و یا موزه و نمایشگاه بسنده می کرد. کما اینکه امروزه حتی دستنوشته های اساتید خوشنویسی در روزمره از زیبای و خوانایی فاصله گرفته و هیچ یک از اصول خوشنویسی در آنها به چشم نمی خورد.

این در حالیست که امروزه میدانیم خودکار علیرغم بی توجهی هنرمندان و اساتید خوشنویسی، نه تنها دلیل بدخطی و نازیبا نویسی نمی باشد، بلکه بدلیل ساختار کروی نوک ساچمه و ویژگیهای فنی آن در رانش و جوهرگذاری، ابزاری بسیار دقیق و مناسب برای اجرای اصول خوشنویسی است.خودکار ابزاری در دسترس و شناخته شده برای عموم مردم است و قابلیت آن در روان نویسی و ماندگاری جوهر باعث اقبال بیشتر مردم از آن گردیده است.